Vioolsonate nr. 3 in E groot

Vioolsonate nr. 3 in E groot

BWV 1016 uitgevoerd door Shunske Sato en Menno van Delft
Concertgebouw, Amsterdam

  • Menu
  • 1. Adagio
  • 2. Allegro
  • 3. Adagio ma non tanto
  • 4. Allegro

Achter de muziek

Verhaal
Verhaal
Achtergrondvideo's
Achtergrondvideo's
Credits
Credits

Een liefdesduet

Bach wakkert het vuur aan tussen klavecimbel en viool

“Sie machen mir viel Vergnügen, ohngeacht sie über 50 Jahre alt sind”, aldus Bachs zoon Carl Philipp Emanuel in 1774. Hij stuurde toen Bachs zes sonates voor viool en klavecimbel, BWV 1014-1019, naar Johann Nikolaus Forkel, die bezig was met een biografie over vader Bach. Carl Philipp Emanuel vervolgt dan “es sind einige Adagii darin, die man heut zu Tage nicht sangbarer setzen kann.” Als er één Adagio het label ‘zangerig’ verdient, is het wel het derde deel van de Sonate in E groot. Carl Philipp Emanuel noemde Bachs zes sonates overigens 'Claviertrios'. De viool en de rechterhand van het klavecimbel zijn namelijk gelijkwaardige partners, terwijl de linkerhand een aparte baspartij speelt – echte triosonates dus.

Blijkbaar gaf de collectie van zes Bach zelf ook veel plezier. Hij schreef ze al relatief vroeg, in Köthen, maar heeft er tot zijn dood aan gesleuteld. Bijvoorbeeld toen hij in Leipzig kamermuziek maakte met zijn Collegium Musicum.

Heeft het klavecimbel in het trage openingsdeel van de Sonate in E groot nog een begeleidende rol – maar wel een zeer mooie, vol elegante ‘buigingen’ – in het Allegro wisselen de spelers al enthousiast thematisch materiaal uit. Het terecht beroemde Adagio zou dan weer een klassieke passacaglia kunnen zijn, ware het niet dat de viool al snel de ‘begeleidende’ akkoorden op zich neemt en het klavecimbel alle ruimte laat. Hier is de muzikale verstrengeling compleet: de muzikale partners kronkelen wellustig om elkaar heen. Een uitbundig slotdeel pakt uit met twee thema’s: ter begin en besluit een flitsende achtbaan van snelle loopjes, in het midden een meer lyrische lijn in wiegende triolen.

BWV
1016
Titel
Sonate voor klavecimbel en viool nr. 3 in E groot
Instrument
klavecimbel, viool
Genre
kamermuziek
Serie
Zes sonates (viool en klavecimbel)
Jaartal
1717-1723
Stad
Köthen

Achtergrondvideo's

Violist Shunske Sato

“Getuige de vele kopieën die bewaard zijn gebleven blijkt wel de populariteit van deze Vioolsonates, ook in de periode na Bachs dood.”

Teksten

Origineel

Vertaling

Credits

  • Publicatiedatum
    15 juli 2016
  • Opnamedatum
    17 oktober 2015
  • Locatie
    Concertgebouw, Amsterdam
  • Viool
    Shunske Sato
  • Klavecinist
    Menno van Delft
  • Klavecimbel
    Geert Karman naar J.H. Gräbner, 1774
  • Cameraregie en montage
    Dick Kuijs
  • Muziekopname, -montage en -mix
    Everett Porter
  • Camera
    Martine Rozema, Caroline Nutbey
  • Studio-assistentie
    Marijn Kooy
  • Licht
    Tim Groot
  • Interview
    Gijs Besseling, Kasper Koudenburg
  • Productie concert
    Imke Deters
  • Productie opname
    Jessie Verbrugh

Help ons All of Bach te voltooien

Een groot deel moet nog opgenomen worden voordat het gehele oeuvre van Bach online staat. Dit redden we niet zonder financiële steun van donateurs. Help ons de muzikale nalatenschap van Bach te voltooien en steun ons met een gift!